FALCK JEREMIASZ
| < Poprzednie | Następne > |
XVII wieku
JEREMIASZ FALCK (1609 Gdańsk? – 3 II 1677 Gdańsk), miedziorytnik, rytownik (podpisywał się Polonus, Gedanensis). W latach 1630–1639 uczył się w Gdańsku złotnictwa i rytownictwa, zapewne u Wilhelma Hondiusa lub u Petera Rantzenkramera. W latach 1639–1646 pracował w Paryżu (powstała tam seria rycin Cztery pory roku), od 1646 do 1649 w Gdańsku, gdzie na zamówienie Rady Miejskiej zrobił płytę miedziorytniczą z widokiem bramy triumfalnej wystawionej z okazji przyjęcia w Gdańsku królowej polskiej Ludwiki Marii Gonzagi. Wykonał ryciny przedstawiające Złotą Bramę i umieszczone na niej poszczególne figury alegoryczne. W latach 1649–1654 pracował na dworze królowej Szwecji Krystyny, następnie w roku 1655 w Kopenhadze, w Amsterdamie wykonał w 1660 ryciny do katalogu kolekcji Gerarda de Reynsta, w Hamburgu w 1662 roku wykonał 16 rycin o tematyce botanicznej, przedstawiających różne gatunki kwiatów i roślin. Od 1664 roku ponownie w Gdańsku. Autor około 500 sztychów: scen biblijnych i alegorycznych, portretów, w tym portretu króla polskiego Władysława IV i jego żony Ludwiki Marii Gonzagi, polskich senatorów Łukasza Opalińskiego i Bogusława Radziwiłła, gdańszczan, wzorników wyrobów złotniczych, kopii miedziorytniczych obrazów historycznych i religijnych. Posługiwał się własnym stylem przy rytowaniu portretów: w owalu, z profilu; miedzioryty wykonywał głównie według portretów Daniela Schultza młodszego. Współpracował przy ilustrowaniu dzieł Jana Heweliusza. Pochowany w kościele św. Piotra i Pawła. Patron ulicy na Stogach (do roku 1945 Siedlungsstraße).
