Budynki zespołu Conradinum we Wrzeszczu, widok od północy na front szkoły i internat, około 1905
Stary gmach Conradinum, 2010
Zabytkowa tablica pamiątkowa nad wejściem głównym Conradinum
SZKOŁY OKRĘTOWE I OGÓLNOKSZTAŁCĄCE „CONRADINUM”, Wrzeszcz, ul. Piramowicza 1/2 (historycznie: Conradische Schul- und Erziehungsanstalt Conradinum in Danzig Langfuhr, Krusestraße 1/2). Placówka ufundowana w 1794 roku przez Karla Friedricha Conradiego. Działalność rozpoczęła 10 X 1801 we wsi Jankowo (Jenkau) pod Gdańskiem, początkowo jako Instytut Wychowawczy. 15 II 1814 z powodu trudności finansowych zamknięta na czas nieokreślony, podjęła działalność 15 II 1819, przekształcona w męskie Seminarium Nauczycielskie. W roku 1843 utworzono kuratorium fundacji i w kwietniu otwarto wyższą szkołę miejską oraz progimnazjum realne (siedmioletnia szkoła średnia dla chłopców).
Z powodu spadku zainteresowania nauką w Jankowie decyzją kuratorium fundacji w 1898 rozpoczęto budowę nowego gmachu szkoły we Wrzeszczu przy Krusestraße (ul. Piramowicza), według projektu gdańskiego architekta Ottona Hugona Richarda Schmidta (1859–1929); wykonawcą prac była należąca do niego firma budowlana. Budynek oddano do użytku 17 X 1900 (rozbudowany w latach 1936–1939 o nowe skrzydło). Początkowo sześcioklasowa szkoła realna i humanistyczna. W latach 1913–1915 utworzono dziewięcioletnią wyższą szkołę realną. Do 1939 roku Conradinum zachowało status niezależnej fundacji dobroczynnej, w 1944 szkołę opuścił ostatni rocznik maturzystów. Uczniem Conradinum był Günter Grass.
Od stycznia 1945 roku w zabudowaniach szkoły mieścił się szpital wojskowy. 1 VII 1945 zostało utworzone Państwowe Liceum Budownictwa Okrętowego „Conradinum”, zajęcia rozpoczęły się 31 października. Jego organizatorem i pierwszym dyrektorem był w latach 1945–1949 Aleksander Potyrała. W gronie nauczycieli znajdowali się naukowcy Politechniki Gdańskiej, między innymi Jerzy Doerffer, Maksymilian Tytus Huber i Aleksander Rylke. Szkoła ulegała przekształceniom: w okresie 1951–1965 było to Technikum Budowy Okrętów (od 2 III 1951 im. Antoniego Szulca), 1966–1991 Techniczne Szkoły Budownictwa Okrętowego, od roku 1992 Szkoły Okrętowe i Ogólnokształcące „Conradinum”. 12 VI 1951 oddano do użytku szkolne boisko, w większości wybudowane przez uczniów, 26 II 1972 położono kamień węgielny pod nowy budynek szkoły, od strony al. Grunwaldzkiej, połączony łącznikiem z dawnym budynkiem przy ul. Piramowicza. W 2014 roku w ich skład wchodziły: Technikum nr 18, XVIII Liceum Ogólnokształcące i XVIII Liceum Profilowane.
Po II wojnie światowej szkoła męska, żeński rocznik 1951 był wyjątkiem, od 1967 szkoła koedukacyjna. W latach 1945–2006 liczba absolwentów wszystkich typów szkół Conradinum przekroczyła 13 tysięcy. Wśród nich znajdują się m.in. Andrzej Perepeczko i Bolesław Fac. Zob. też Centrum Kształcenia Ustawicznego w Gdańsku im. Marszałka Józefa Piłsudskiego. MA
Dyrektorzy Conradinum
| 1801–1811
|
Reinhold Bernhard Jachmann
|
| 1811–1814
|
Franz Passow
|
| 1819–1825
|
Theodor Peter Friedrich Kawerau
|
| 1825–1839
|
Johann Abraham Steeger
|
| 1839–1868
|
Otto Eduard Neumann
|
| 1868–1875
|
Carl Louis Otto Eichorst
|
| 1875–1910
|
Ernst Eduard Bonstedt
|
| 1911–1929
|
Carl Gade
|
| 1929–1945
|
Walter Millack
|
| 1945–1949
|
Aleksander Potyrała
|
| 1949–1951
|
Józef Wełniak
|
| 1951–1954
|
Edward Baczyński
|
| 1954–1959
|
Stanisław Wróblewski
|
| 1959–1971
|
Jan Młynarczyk ( Jerzy Młynarczyk)
|
| 1971–1982
|
Edward Cebulak
|
| 1982–1991
|
Kazimierz Bucholc
|
| 1991–1998
|
Sławomir Proczko
|
| 1998–
|
Anna Wasilewska
|
| MrGl
|
